Okul, çocuğun hayatında bireyselleşmenin ve sosyalleşmenin olduğu ilk yerdir.
Çocuk ilk kez okul ile anneden uzun süre ayrı kalıp, farklı insanlarla bir arada kalır. Haliyle bu ilk ayrılık çocukta biraz kaygı oluşturabilir ve bu kaygı gayet normaldir ancak çocuğun kaygısı belli bir süre geçmesine rağmen hala devam ediyorsa, giderek şiddetleniyorsa, kaygıya fiziksel şikayetler de eşlik ediyorsa çocukta Ayrılık Kaygısı Bozukluğundan şüphelenebiliriz.
AİLELERE ÇOCUĞUNU AYRILIK KAYGISI BOZUKLUĞU’NDAN KORUYACAK ÖNEMLİ UYARILARIM ŞU ŞEKİLDEDİR:
1-) 3 yaştan evvel çocuk, okula değil anneye ihtiyaç duyar.
2-) Bezden, emzikten ve ebeveyn odasından ayrılmayan çocuk, anneden ayrışmakta zorlanır. Okul fobisi dediğimiz şey de çocuğun aslında, anneden ayrışamamasıdır.
3-) Okulun olanaklarından önce, öğretmenin lisansına, tecrübesine, donanımına, şefkatli tutumuna ve hissettirdiği güvene bakın.
4-) Sınıf mevcudunun kız ve erkek dağılımı orantılı olmalıdır zira (3-6 yaş) fallik dönem, cinsel kimlik gelişimi açısından kritiktir.
5-) Mümkünse çocuk okula alışana kadar okula çocuğu anne değil, baba ( ya da baba figürü) bıraksın.
6-) Ağlayan çocuğunuzdan ayrılırken öğretmenine itimat edin ya da itimat etmediğiniz öğretmene çocuğunuzu bırakmak için uğraşmayın.
7-) Gurbete uğurlar gibi öpmeler, sarılmalar yapmayın ve ikna etme çabası göstererek hiç zaman harcamayın.
8 ) Ağlar ağlar, alışır diyerek okula ve öğretmenine hiç alıştırmadan birden bire öğretmenin kucağına çocuğu atmayın.
9-) Okula kolay alışır diye kardeşi, kuzeni, arkadaşı aynı sınıfa koymayın.
10-) Okula alışana kadar hikaye, oyun ve kukla ritüelleri yaparak çocuğun duygularını düzenleyin.
Müjde Yahşi